Propósitos: None but ourselves can free our minds.

Non sae da cabeza estes días a canción "Redemption" de Bob Marley. Creo que isto é o que desexo para as miñas aulas este curso. Este verso que ecoa día tras día na miña mente.

None but ourselves can free our minds

É por isto: non hai máis, nin menos.

Imos lá, amigos, cara o segundo encontro do audiovisual escolar galego.

Old pirates, yes, they rob I 
Sold I to the merchant ships
Minutes after they took I
From the bottomless pit
But my hand was made strong
By the hand of the almighty
We forward in this generation
Triumphantly
Won't you help to sing
These songs of freedom?
'Cause all I ever have
Redemption songs
Redemption songs
Emancipate yourselves from mental slavery
None but ourselves can free our minds
Have no fear for atomic energy
'Cause none of them can stop the time
How long shall they kill our prophets
While we stand aside and look? Ooh
Some say it's just a part of it
We've got to fullfil the book

Won't you help to sing
These songs of freedom?
'Cause all I ever have
Redemption songs
Redemption songs
Redemption songs
Emancipate yourselves from mental slavery
None but ourselves can free our mind
Woh, have no fear for atomic energy
'Cause none of them-a can-a stop-a the time
How long shall they kill our prophets
While we stand aside and look?
Yes, some say it's just a part of it
We've got to fullfill the book
Won't you help to sing
These songs of freedom?
'Cause all I ever had
Redemption songs
All I ever had
Redemption songs
These songs of freedom
Songs of freedom

Audiovisual escolar galego.

O titular da información, no Portal da Cultura Galega do Consello da Cultura Galega di:

A Academia do Cine premia un programa de audiovisual escolar que non se realizou este ano.

O premio é Premio González Sinde, e o programa chámase: Audiovisual nas aulas.
Se poñemos en VIMEO a busca "audiovisual nas aulas" o resultado é este: tres vídeos son galegos, os outros brasileiros ou portugueses. Eses tres vídeos pertencen ao proxecto SonCine, alleo ao proxecto do Consorcio.
Se facemos unha busca en google de "audiovisual nas aulas" o resultado é estoutro, dos cales o único que se relaciona co proxecto do Consorcio Audiovisual de Galicia, é unha promo do ano 2009.
En youtube a busca é máis confusa pero semellante en resultados. 
Outramentes, seguir fíos de información sobre política audiovisual (a educación deixémola para outro día) en Galicia é entrar no espazo da astracanada.

O deputado popular de Cultura, Ignacio López-Chaves, aproveitou a súa intervención para cifrar en 42 os proxectos audiovisuais que están en marcha neste 2011, fronte os 42 do ano anterior.
"Todas as competencias sobre o audiovisual coordínanse dentro do marco da área de Cultura” asegurou Roberto Varela, conselleiro de Cultura, no marco dunha intervención no Parlamento. Con todo, recoñeceu que son a Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic) e o Consorcio Audiovisual as dúas entidades que xestionan e coordinan as políticas públicas nesta materia.

En fin, unha parodia involuntaria.
Mentres, se poñemos "Cinema en curs" (un proxecto catalán paralelo, non similar) en vimeo o que sucede son uns 400 traballos. En Youtube a busca dá uns resultados superiores.
Mentres, sós, sen apoio económico, movidos polo amor ao traballo educativo, o entusiasmo, a convicción, os docentes galegos levan adiante centos de actividades creativas no ámbito audiovisual. Aquí uns 1800 vídeos.
Os nosos patronos din que traballamos pouco; dirán. Dirán iso porque nós sabemos que os reises e raíñas do noso conto van en coiros e precisan ataviarse con mentiras e desinformación para forzarse a crer que o relumbrón da súa presencia nas inaguracións, ou poñer cara de destetanenos nas entrevistas e nos discursos, é gobernar. Ca!

Encontro de Audiovisual Escolar Galego e entrega do XII Premio Leixaprén

Xosé Manuel Bazarra Maneiro "Sepi" foi o encargado de guiar hoxe a derradeira sesión do CineFórum SonCine que durante todos os mércores deste mes de maio tivo lugar no IES de Porto do Son co obxectivo de difundir entre a comunidade educativa a creación audiovisual galega actual da man de catro recoñecidos directores.

Desta maneira, SonCine e a Coordinadora Leixaprén dan paso á celebración este venres do I Encontro Audiovisual Escolar Galego, no que participarán 200 alumnos e docentes de 18 centros escolares de todo o país, e a entrega do XII Premio Leixaprén, que este recae na figura de Manuel González Álvarez.

A organización deste evento conta co patrocinio da Deputación da Coruña e a colaboración do Concello de Porto do Son e o IES de Porto do Son, así como coa inestimábel participación dos especialistas do audiovisual convidados Daniel Domiguez, Luis Avilés, Mara González, Fran Piñeiro, Rebeca Ces e Anxo Rebollo, María Yáñez e Fernando de Castro.

Pódese consultar o programa da xornada aquí. O cartaz dos actos foi deseñado por Rebeca Ces e desescribir.

ENCONTRO DE AUDIOVISUAL ESCOLAR GALEGO

Como é posible que nesta semana novos amigos cheguen a este blog, fixemos unhas remodelacións nas normas para participar no evento. Son estas. E afectan a quen e de que maneira pode participar. Non deixedes de cubrir o formulario en inscríbete por favor.

Estamos a organizar unha XUNTANZA, un ENCONTRO DE AUDIOVISUAL ESCOLAR GALEGO que consta de catro partes:

1. Exhibición e presentación de actividades.
2. Entrega do Premio Leixaprén a Manolo González (Flocos, Cinemas Dixitais... ver Premio Leixaprén neste blog).
3. Talleres, charlas, conferencias, encontros dos rapaces con profesionais dos medios audiovisuais.
4. Asemblea de docentes que traballamos no audiovisual para sentar as bases dunha asociación, ou proxecto común (o que decidamos).

----------------------------------------------------------------------------------

QUEN ORGANIZA?

O IES DE PORTO DO SON: Departamentos de Lingua Galega, Biblioteca, Normalización e SonCine (Aula de Audiovisuias -materia optativa do IES- en 3º ESO).

Contacto:

e.soncine@gmail.com

QUEN PODE ASISTIR?  

Alumnado de secundaria e escolas de imaxe de Galicia que traballen o audiovisual  acompañados dos seus profesores, (non temos espazo, nen capacidade organizativa, este ano, para acoller  alumnado de primaria e infantil, e ben que o lamentamos) a asistencia queda condicionada a dous factores: 

1. aportar ao ENCONTRO un material propio -e apropiado (duración de curtametraxe)-  para a súa exhibición, pode estar inacabado, pode ser apenas a presentación dun proxecto.
2. posibilidades da organización (150-200 prazas).

Docentes de calquera nivel, infantil, primaria, secundaria, que veñan pola súa conta, sen alumnos, con ou sen aportar traballos. 

No caso de exceder ese número primaríamos a diversidade de aportacións sobre o número de asistentes por proxecto: mellor que veñan 10 de cada centro e veñan 15, que 30 de cada un e veñan 5. No caso  de que nos desborden as demandas estudiaríamos a selección polo interese educativo, orixinalidade, calidade... da actividade.

Experiencias con cine na biblioteca

SonCine participa nos Encontros do plan de mellora de bibliotecas escolares. 2010-2011. Velaí a nosa presentación. Se vos interesa, tede calma: tardará en subir un minuto +- eses megas (demais) de imaxes e vídeo. Podedes escoller vela en pantalla completa en "more". Desprazádesvos coas frechas adiante ou atrás, ou directamente clicando co rato. Mellor coas frechas: os "prezis" son labirintos ordeados temporalmente: anque a súa apariencia é a dunha ordenación espacial.

ollar, sentir, ler on Prezi

A aprendizaxe informal e os galeóns de Arousa.

Hai fíos invisibles que unen as cousas. Relacións non evidentes.

Á escoita, entre os muros.

Creo que unha das máis lúcidas reflexións feitas sobre a educación hoxe, estala, con precisión, intensidade e - asombrosa - proximidade nos episodios da 4ª temporada de THE WIRE. Poucas veces me sentín expresado como profesor (as dúbidas, os erros, as tentativas, a frustración, a paixón de ensinar), como nesa 4ª temporada. Debería ser de visión e análise obrigatoria nas escolas de escolantes e nos claustros dos centros. Nestes días pensei a miúdo na distancia que os galegos mantemos coa nosa realidade. Sexa patrimonio, cencia, empresa, política, ensino, pensamento, imaxinación ou administración: é como se non acabasemos de conectar con nós mesmos. É como se esquecésemos as palabras que nos dan nome; desprezásemos os legados que nos dan identidade; frustrásemos as accións que nos dan solvencia ou as leis e organizacións que nos darían benestar; nos ocultásemos dos soños e das ideas que nos dan sentido e da arte que nos expresa; ignorásemos cal sexa o saber que nos constrúe. Sei que non é enteiramente así, que esa é a imaxe que proxecta o poder (medios/capital/madatarios/...) sobre o noso imaxinario como nun filme de terror, ou unha parodia involuntaria; o medo e o escepticismo, e a astracanada, paralisan. De aí o asombro de sentir que unha serie -que fala dun Baltimore violento, corrupto e desartellado- diga moito máis dun, e do seu oficio, e das súas emocións, que os produtos audiovisuais da nosas TVs. Desde o audiovisual nas escolas rachamos a veces esa distancia, e rachámola coa ollada valente da infancia e a mocidade. Hai que ollar The Wire 4, e  "Entre les murs", para aprender a ollar. Algún día o noso audiovisual mostrará o real, e non a impostación ou a imaxinanción choca. Algún día poñerase á escoita, entre os muros dos nosos "centros educativos". (Sona carcelario iso, non?: "centros educativos", "claustros", "patios").